Prince William Sound ....
Door: MiekeEnMilto
Blijf op de hoogte en volg Milto
09 Juni 2012 | Nederland, Amsterdam
Dus de moeite waard om de langste boottocht van 10 uur te boeken met Stan Stephens Cruises.
Aan boord dus met een stuk of 50 andere Amerikanen op een paar verdwaalde Hollanders na met een aardig percentage bejaarde-gehalte maar het is ook het seizoen voor ons oudjes.
Practhige, snelle,comfortabele boot.Bij het boards kregen we de boodschap om onze kartonnen koffie bekertjes meerdere keren te gebruiken. Dit om als kleine vervuilers te compenseren wat de grote viezeriekken zoals Exxon al hebben uitgericht.
Hat was nl. voor de kust van Valdez dat een grote olietanker Exxon Valdez in 1989 is gestrand.
Maar we dwalen af.
Binnen of buiten zitten ? Buiten natuurlijk, hoewel je je dan echt stevig moet aankleden;
De eerste dieren die je ziet rondhangen (een beetje nonchalant op hun rug dobberend) zijn de zee-otters. Ze zijn gezegend met een van de dikste vachtjes op deze planeet, dus het maakt ze niks uit of ze rond ijsschotsen ronddobberen;Ziet er heel relaxed uit. Ze doen aan ballet wanneer ze met zijn tweetjes zijn, ze draaien op hetzelfde moment op hun buik en komen weer prachtig synchroon op hun rug boven; Van mij krijgen ze Olympisch goud;
Daarna was er een orka die trek had in porpoises, een soort kleine walvis(bruinvis, hoewel ze zwart-wit zijn). Een hele kudde verschool zich rondom de boot terwijl de orka sprintjes trok.
Ergens onderweg was de vin van een bultrugwalvis te zien....Twee zwarte beren liepen wat te struinen langs het water....zeehonden lagen op ijsschotsen met hun jongen.... en toen waren we bij de Mearesgletsjer: ruim honderd meter hoog, een voet voorwaarts de zee in, dan weer een voet terugtrekkend... prachtig gezicht en natuurlijk werden we beloond door wat knallen en afbrokkelende stukken die voor flink wat deining zorgen;
Terug langs de zeeleeuwenkolonies die op grote afstand te horen en te ruiken zijn; en toen liet ook de bultrugwalvis zich zien, nou ja het waren er twee en we zagen de staartvinnen. Helaas waren de papegaaiduikertjes heel moeilijk te fotograferen.
Al met al een schitterende tocht met heel mooi weer.
De volgende dag hoosde het van de lucht en dat bleef zo tot we na Glennallen, richting Palmer bij Lake Louise op de State Recreation Site stonden. Alleen bezocht door locals met hun 4x4 met motorbootjes op een trailer; Ondanks de regen gingen ze er opuit.
Vanmorgen - 9 juni alweer - nog steeds druil en regen. Naarmate we dichter bij Palmer kwamen werd het wat droger en konden we gelukkig de Matanuska-gletsjer in de verte zien liggen.
In de buurt van Palmer natuurlijk even bij de muskusos-farm geweest. Heerlijk, van die grote lobbesen die toch wel grassprietjes uit je hand lusten.
En wat een heerlijke zachte wol leveren die beesten. Niet te betalen, maar voelen kost niks.
Een camping gezocht en toen nog even langs de rendierfarm. Een rendier is een gedomesticeerde kariboe. Als jonkie zien ze er lief uit, maar als volwassen beest is het een armoedig zootje. We konden r tussendoor wandelen en ze brokjes voeren. Aardig !!!
Het is droog, we wachten vol spanning het weer voor de komende dagen af.
Groeten uit Mountainview RV Park en tot de volgende keer.
`
M&M
-
10 Juni 2012 - 06:19
Birgitta:
Wat een prachtige reis maken jullie. Zoveel natuurschoon en niet schoon. Maar ik neem dat het schone overheerst. De foto's zijn geweldig. Ondertussen heeft Matthijs de helft van mijn leeftijd bereikt dus dat was voor ons even een staan-we-bij-stil momentje. :)
Groetjes uit een killig, soms zomers Nederland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley